De vorige les hebben wij ons heel erg gericht op de fases waarin een persoon leert kijken naar een beeld. In de verschillende fases die hiervoor zijn opgesteld door ... kan het kind achter de diepere betekenis van beeld komen. In deze les leren wij zelf een gedachte mee te geven aan een beeld.
Praktijk
Guido had ons al meerdere keren verteld over dat een beeld altijd een doel heeft, die meestal bestaat uit een gevoel achterlaten. Dit besef drong steeds een beetje meer door en om ons dit maximaal te laten ervaren gaf hij ons de volgende opdracht:
"Je tekent dadelijk een kubus die boosheid uitstraalt. De boosheid mag alleen niet uitgestraald worden door middel van gezichten of voorstellingen. De kubus moet zijn boosheid enkel en alleen uitstralen door zijn uiterlijk. De tekening maakt je met houtskool dus je hebt geen keuze uit gevarieerde kleuren."
Toen ik deze opdracht aanhoorde schoot ik in lichtelijke paniek. Hoe kan je een levenloos voorwerp nou emotie toekennen zonder dat je een gezichtsuitdrukking mag gebruiken?!
Maar toen ik eenmaal bezig was met de kubus zelf tekenen, kreeg ik steeds meer ideeën. Grove lijnen, veel donkere schaduwen en vooral alles buiten de lijntjes.
Het resultaat staat hiernaast en was naar mijn mening best redelijk gelukt! Dat niet elk streepje netjes binnen de lijntjes vielen, kwam om mij over als extreme woede. Dit omdat je in die gevallen ook niet helder na kunt denken.
Theorie
Maar toen ik eenmaal bezig was met de kubus zelf tekenen, kreeg ik steeds meer ideeën. Grove lijnen, veel donkere schaduwen en vooral alles buiten de lijntjes.
Het resultaat staat hiernaast en was naar mijn mening best redelijk gelukt! Dat niet elk streepje netjes binnen de lijntjes vielen, kwam om mij over als extreme woede. Dit omdat je in die gevallen ook niet helder na kunt denken.
Theorie
Voordat Guido ons dit college gegeven had, had ik wel al eens eerder vernomen dat je in een les beeldende vorming moest zorgen voor een beeldend probleem. Ik heb alleen nooit gesnapt waarom dat zo noodzakelijk was en wat het precies inhield. Door middel van de opdracht van de boze kubus snap ik dit nu wel. Kinderen moeten namelijk geprikkeld en uitgedaagd worden om zo het beste uit zich zelf te halen. Een beeldende vorming les is niet zomaar een knutselopdracht. Daar komt veel meer bij kijken! Dit merkte ik deze les zelf ook. Een emotie weergeven zonder een gezicht of iets dergelijks was moeilijk en je wordt op serieuze manier aan het denken gezet. Zo bevordert de opdracht niet alleen de vaardigheden van het kind, maar ook de creativiteit!
